بلونیلغتنامه دهخدابلونی . [ ب ُ ] (اِ) قسمی شیشه ٔ کوچک مدور با گردنی دراز که عادةً سقطفروشان آب لیمو را در آن شیشه ها فروشند. شیشه یا سفال مدور به اندازه ٔ هندوانه ٔ خرد. قسمی ش
بوانیلغتنامه دهخدابوانی . [ ب َ ] (ع اِ) (از «ب ن ی ») ج ِ بانیة. مؤنث بان . (از اقرب الموارد). استخوانهای سینه که بکمان زه کرده ماند و دست وپایهای ناقه . (منتهی الارب ) (از اقر
بوانیلغتنامه دهخدابوانی . [ ب َوْ وا ] (ص نسبی ) منسوب به شعب بوان ، که جایی است در شیراز و قریه ای است نزدیک دروازه ٔ اصفهان . (الانساب سمعانی ). نسبتی است به دو موضع، یکی شعب ب
بوحنیفهلغتنامه دهخدابوحنیفه . [ ح َ ف َ ] (اِخ ) کنیت امام اعظم کوفی رحمةاﷲ علیه . و نام مبارک ایشان نعمان بود. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) : رکن خوی حبر شافعی توفیق رکن ری صدر بوحنی
لنگشانلغتنامه دهخدالنگشان . [ ل ُ ](اِخ ) دیر پدریان واقع در نزدیک پاریس در جنگل بولنی که به سال 1790 م . نابود گشت . دشت لنگشان امروزه میدانی است اسب دوانی را.
بلونیلغتنامه دهخدابلونی . [ ب ُ ] (اِ) قسمی شیشه ٔ کوچک مدور با گردنی دراز که عادةً سقطفروشان آب لیمو را در آن شیشه ها فروشند. شیشه یا سفال مدور به اندازه ٔ هندوانه ٔ خرد. قسمی ش
بوانیلغتنامه دهخدابوانی . [ ب َ ] (ع اِ) (از «ب ن ی ») ج ِ بانیة. مؤنث بان . (از اقرب الموارد). استخوانهای سینه که بکمان زه کرده ماند و دست وپایهای ناقه . (منتهی الارب ) (از اقر