بوسیدنلغتنامه دهخدابوسیدن . [ دَ ] (مص ) بوسه دادن . (آنندراج ). بوسه دادن . بوس کردن . ماچ کردن . (فرهنگ فارسی معین ). بوسه زدن . بوسه کردن . (ناظم الاطباء). تقبیل : ز مشکوی شیری
بوسیدنگویش اصفهانی تکیه ای: mâč keri طاری: mâč kard(mun) طامه ای: mâč kardan طرقی: mâč kardmun کشه ای: mâč kardmun نطنزی: mâč kardan
دست بوسیدنلغتنامه دهخدادست بوسیدن . [ دَ دَ ] (مص مرکب ) تقبیل ید. بوسیدن دست . بوسه زدن بر دست کسی : سرانی کز چنین سر پرفسوسندچو گل گردن زنان را دست بوسند. نظامی .مرحوم دهخدا با استن