بوستان گردلغتنامه دهخدابوستان گرد. [ گ َ ] (نف مرکب ) گردنده ٔ در بوستان . (آنندراج ). که تماشای باغ و بوستان کند : ایاغی به این بوستان گرد ده گل سرخ بستان ، می زرد ده .ملاطغرا (از آن
بوستانلغتنامه دهخدابوستان . (اِ مرکب ) پهلوی «بوستان ». مخفف بستان ، مرکب از بو (= بوی - رایحه ) و ستان (اداة مکان ). جایی که گلهای خوشبو در آن بسیار باشد. باغ باصفا. (حاشیه ٔ بره
بوستانلغتنامه دهخدابوستان . (اِخ ) دهی است که در بخش گچساران شهرستان بهبهان واقعاست . دارای 250 تن سکنه است و ساکنین از طایفه ٔ ماشت بابویی میباشند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
یاسمینلغتنامه دهخدایاسمین .[ س َ ] (اِ) یاسمن . رجوع به یاسمن شود : تا آسمان روشن شود چون سبز گردد بوستان تا بوستان خرم شود چون تازه گردد یاسمین . فرخی .رزمگاه پرمبارز دوست تر دار
طافةلغتنامه دهخداطافة. [ طاف ْ ف َ ] (ع اِ) مابین کوه و دشت . || طافة البستان ؛ نواحی و گرداگرد بوستان . (منتهی الارب ).
وشیعلغتنامه دهخداوشیع. [ وَ ] (ع اِ) سقف خانه . (اقرب الموارد). || شاخ ریزه ها و فدره که بر سقف و بالای پرواره اندازند و گاهی از آن پرده های جوانب نئین سازند و آن را به گیاه یز
ازرقیلغتنامه دهخداازرقی . [ اَ رَ ] (اِخ ) هروی ابوبکر زین الدین بن اسماعیل الورّاق الازرقی الهروی . پدر وی اسماعیل ورّاق معاصر فردوسی بود و فردوسی هنگام فرار از سلطان محمود غزنو
گردنه ٔ شلالدانلغتنامه دهخداگردنه ٔ شلالدان . [ گ َ دَ ن َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) گردنه ای است در راه کازرون به بهبهان میان بوستان باشت و گردنه ٔ آستانه ، واقع در 120360گزی کازرون .