بوزهلغتنامه دهخدابوزه . [ زَ / زِ ] (اِ) شرابی باشد که از آرد برنج و ارزن و جو سازند و در ماوراءالنهر و هندوستان بسیار خورند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (آنندراج ). شراب بر
بوزهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهشرابی که از برنج، ارزن، یا جو تهیه می‌شود: ◻︎ ز دونان چون طمع داری کرم‌های جوانمردان / خرد داند که در عشرت شرابی ناید از بوزه (ابن‌یمین: مجمع‌الفرس: بوزه).
بوزه چیلغتنامه دهخدابوزه چی . [ زَ / زِ ] (ص مرکب ) آنکه شراب و بوزه فروشد. (آنندراج ) : شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست .سیفی .
بوزه خانهلغتنامه دهخدابوزه خانه . [زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن بوزه سازند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : گر از بوزه خانه رسد بوزه کم چو بوزه کف خویش ساید بهم
جان بوزهلغتنامه دهخداجان بوزه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) کن ّ. آن غار گونه است به کوهها و توچالها و جاهای سخت سرد که کاروانی بدانجای پناه برد. (تاج العروس از نصر).
بوزه چیلغتنامه دهخدابوزه چی . [ زَ / زِ ] (ص مرکب ) آنکه شراب و بوزه فروشد. (آنندراج ) : شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست .سیفی .
بوزه خانهلغتنامه دهخدابوزه خانه . [زَ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) جایی که در آن بوزه سازند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : گر از بوزه خانه رسد بوزه کم چو بوزه کف خویش ساید بهم
جان بوزهلغتنامه دهخداجان بوزه . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) کن ّ. آن غار گونه است به کوهها و توچالها و جاهای سخت سرد که کاروانی بدانجای پناه برد. (تاج العروس از نصر).