بوزنهلغتنامه دهخدابوزنه . [ زَ ن َ /ن ِ / زِ ن َ / ن ِ ] (اِ) میمون را گویند و بعربی حمدونه خوانند. (برهان ). مخفف ابوزَنَّه که کنیت میمون است و آنرا بفارسی کپی خوانند و گاه تصرف
بوزمهلغتنامه دهخدابوزمه . [ زَ م َ / م ِ ] (اِ) گیاه خوشبو. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به بوزمند شود.
بودنهلغتنامه دهخدابودنه . [ دَ ن َ / ن ِ ] (اِ) پرنده ای است که آنرا تیهو میگویند و بعضی گویند پرنده ای است که شبیه به تیهو لیکن کوچکتر از او است و آنرا بعربی سلوی خوانند. (برهان
بوزنجردلغتنامه دهخدابوزنجرد. [ زَ ج ِ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء همدان در یک منزلی و آن طرف ساوه است و از آنجا است : ابویعقوب یوسف بن ایوب بن یوسف بن حسن بن وهرة همدانی بوزنجردی
بوزنجردلغتنامه دهخدابوزنجرد.[ زَ ج ِ ] (اِخ ) قریه ای است از قراء مرو در طرف دشت . از آنجا است : ابواسحاق ابراهیم بن هلال بن عمروبن سیاوش هاشمی بوزنجردی . (لباب الانساب ) (معجم الب
بوزانةلغتنامه دهخدابوزانة. [ ن َ ] (اِخ ) قریه ای است از قرای اسفراین . (مرآت البلدان ج 1 ص 297) (مراصد الاطلاع ).
بوزنگانلغتنامه دهخدابوزنگان . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) ج ِ بوزنه : آن یکی برجهد چو بوزنگان پای کوبد بنغمه ٔ طنبور. ناصرخسرو.و رجوع به بوزنه و بوزینه شود.
بوزنینهلغتنامه دهخدابوزنینه . [ زَ ن َ /ن ِ ] (اِ) بوزنه را گویند که میمون باشد. (برهان ). جانوری معروف که میمون باشد و بسیار زیرک و هوشیار است . (انجمن آرا). بوزنه . (ناظم الاطباء
پهنانهلغتنامه دهخداپهنانه . [ پ َ ن َ ] (اِ) بوزینه .بوزنینه .بوزنه .کپی . حمدونه . قرد. نوعی از میمون بواسطه ٔ آنکه رویش پهن است . (انجمن آرا). بهنانه . (برهان ) : اگر ابروش چین
انجیرستانلغتنامه دهخداانجیرستان . [ اَ رِ ] (اِ مرکب ) باغ انجیر : بوزنه گرد انجیرستان میگشت و یک یک را مطالعه میکرد. (سندبادنامه ص 164).