بوبویکلغتنامه دهخدابوبویک . [ ی َ ] (اِ) هدهد : بوبویک پیکی نامه زده اندر سرخویش نامه گه باز کند گه شکند بر شکنا.منوچهری .
بوبردکلغتنامه دهخدابوبردک . [ ب َ دَ ] (اِ مصغر) مصغر بوبرد است که بلبل باشد. (برهان ). بوبرد. بلبل . (فرهنگ فارسی معین ). مصغر بوبرد یعنی بلبل خرد. (ناظم الاطباء). صاحب آنندراج د
پوپکلغتنامه دهخداپوپک . [ پوپ َ ] (اِ) مرغی است خوش خطوخال که کاکلی بر سر دارد. هُد هُد. ودر مفردات طب آمده است در دویم گرم و خشک ، و مهراپخته ٔ آن با شبت جهت درد گرده و مثانه م
پوپولغتنامه دهخداپوپو. (اِ) هُدهُد. (اسدی ) (دهار). ابوالربیع. مرغ سلیمان . پوپه . پوپک . پوپش . (برهان ). پوبش . (زمخشری ). شانه سر. شانه سرک . شانه بسر. بودبود : خلاف نیست که
شانه سرلغتنامه دهخداشانه سر. [ ن َ / ن ِ س َ ] (اِ مرکب ) هدهد را گویند. (برهان قاطع). هدهد که آن را مرغ سلیمان نیز گویند. (بهار عجم ) (آنندراج ).پوپو. پوپک . شانه بسر. بوبو. بودبو
بوبویکلغتنامه دهخدابوبویک . [ ی َ ] (اِ) هدهد : بوبویک پیکی نامه زده اندر سرخویش نامه گه باز کند گه شکند بر شکنا.منوچهری .
