به اخترلغتنامه دهخدابه اختر. [ ب ِه ْ اَ ت َ ] (ص مرکب ) نیک اختر. نیک بخت . سعادتمند. خوش بخت : به اختر کس آنرا که دخترْش نیست چو دختر بود روشن اخترْش نیست .فردوسی .
بهاترلغتنامه دهخدابهاتر. [ ب َ ت ِ ] (ع اِ) ج ِ بُهتُر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به بهتر شود.
باخترلغتنامه دهخداباختر. [ ت َ ] (اِ) شمال . در اوستا بمعنی شمال است و اصل آن اباختر یعنی ماورأتر، آنطرف تر. (فرهنگ شاهنامه ٔ رضازاده ٔ شفق ). در اوستا اَپاخْتَرَ یا اَباخْذَر آ
اختر افکندنلغتنامه دهخدااختر افکندن . [ اَ ت َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فال گرفتن . تفأل : به ایرانیان گفت کامشب به می یکی اختری افکنم نیک پی .فردوسی .و رجوع به اختر... شود.
اختر پی افکندنلغتنامه دهخدااختر پی افکندن . [ اَ ت َ پ َ / پ ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فال زدن . تفأل کردن : چو آن پوست بر نیزه بر دید کی بنیکی یکی اختر افکند پی . فردوسی .و رجوع به اختر
اختر شمردنلغتنامه دهخدااخترشمردن . [ اَ ت َ ش ِ / ش ُ م َ / م ُ دَ ] (مص مرکب ) بشب بیدار ماندن . بیخواب ماندن در شب . شب بیداری . (مؤید الفضلاء) (برهان قاطع). و رجوع به اختر شود.
