بحیحلغتنامه دهخدابحیح . [ ب َ ] (ع از اتباع ) شحیح . (ناظم الاطباء). بحیح شحیح ؛ حریص . بخیل . (ناظم الاطباء). شحیح بحیح ، از اتباع است یعنی ثانی به معنی اول . (منتهی الارب ).
بهیةلغتنامه دهخدابهیة. [ ب َ هی ی َ ] (ع ص ) تأنیث بهی . (آنندراج ). مؤنث بهی ، یقال امراءة بهیة. (ناظم الاطباء). || روشن و تابان . (آنندراج ) (غیاث ). || لقبی است که در وزارت
بهیةلغتنامه دهخدابهیة. [ ب َ هی ی َ ] (ع ص ) تأنیث بهی . (آنندراج ). مؤنث بهی ، یقال امراءة بهیة. (ناظم الاطباء). || روشن و تابان . (آنندراج ) (غیاث ). || لقبی است که در وزارت
غضبلغتنامه دهخداغضب . [ غ َ ] (اِخ ) ابن کعب بن حارث بن بهیةبن سلیم . وی جد قبیله ٔ سلیم بود. رجوع به انساب سمعانی ورق 409ب رجوع به غَضبی شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) احمد حشاد. او راست : مجموعة بهیة مشتملة علی اربع رسائل سنیة: 1- تنویرالبصائر و دلیل الحائر. 2- الفتح المبین فی الاستغاثه بالاولیاء والصا
جاسبارولیلغتنامه دهخداجاسبارولی . (اِخ ) اسکندر افندی که بسال 1312 هَ .ق . مترجم مدرسه ٔ توفیقیه بوده است . او راست : الدرر البهیه فی الفوائد الادبیه ، القول المنتخب فی التربیة والاد
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ )(بک ) نظیم (1311 هَ . ق .) ناظر مدرسه ٔ خدیویة. او راست : التحفة البهیة فی اصول الهندسه . طبع بولاق بسال 1306 هَ . ق .1892/م . و تحفة الط