بهشت برینلغتنامه دهخدابهشت برین . [ ب ِ هَِ ت ِ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فردوس برین . بهشت . جنت : دل سام شد چون بهشت برین بر آن پاک فرزند کرد آفرین . فردوسی .یکی چون بهشت برین
بهشتلغتنامه دهخدابهشت . [ ب ِ هَِ ] (اِ) در اوستا «وهیشته » از ریشه ٔ «وهو» صفت تفضیلی است برای موصوف محذوف که «انگهو» (خوب ) و «ایشت » (علامت تفضیل ) یعنی خوشتر، نیکوتر و آن (ج
بهشتگویش اصفهانی تکیه ای: behešt طاری: behešt طامه ای: behešt طرقی: behešt کشه ای: behešt نطنزی: behešt
برینفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهقرارگرفته در جای بالاتر و برتر؛ بالایی: بهشت برین، خلد برین، چرخ برین.
بهشتفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مذهب ردیس، ملکوتآسمانها، خُلد، جنَت، روضه، رضوان، ارم، سماوات، خانه ابدی، مینو، چرخ‌مینو، آسمان، افلاک، نیروانا، باغ عدن، المپ، آسمان هفتم باغ خلد، جنات
علیینفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بهشت برین؛ طبقۀ بالایی بهشت.۲. آسمان.۳. عالم بالا؛ عالم فرشتگان.
