بهارانلغتنامه دهخدابهاران . [ ب َ ] (اِ مرکب ) هنگام بهار. (ناظم الاطباء). بهار. (آنندراج ). هنگام بهار و فصل بهار. (فرهنگ فارسی معین ) : بهاران و جیحون و آب روان سه اسب و سه جوشن
بهارانفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. بهار؛ فصل بهار.۲. هنگام بهار؛ در وقت بهار: ◻︎ درخت اندر بهاران بر فشاند / زمستان لاجرم بیبرگ ماند (سعدی: ۱۵۷).
بهارانداملغتنامه دهخدابهاراندام . [ ب َ اَن ْ ] (ص مرکب ) زیبااندام . خوش اندام . (فرهنگ فارسی معین ) : بهاراندام سروی پیرهن چاکم چو گل داردکه رنگ ساعد او آستین را گل بدامان کرد.محمد
باد بهارانلغتنامه دهخداباد بهاران . [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باد بهار. نسیم بهار : آب حیوان تیره گون شد، خضر فرخ پی کجاست خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد؟ حافظ.رجوع
بهادرانهلغتنامه دهخدابهادرانه . [ ب َ دُ ن َ / ن ِ ] (قید مرکب ) دلیرانه . (آنندراج ). متهورانه و دلیرانه . (ناظم الاطباء).
بهادرانلغتنامه دهخدابهادران . [ ب َ دُ ] (اِخ ) دهی از دهستان فسارود است که در بخش داراب شهرستان فسا واقع است و 190 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7). قریه ای است چهارفر
بهارآبلغتنامه دهخدابهارآب . [ ب َ] (اِ مرکب ) آبها که در بهار در مسیل ها و آبراهه ها از باران و سیل پدید آید و در دیگر فصول کم یا خشک شود. آب که تنها از بارانهای بهاری روان شود. آ
بهارانداملغتنامه دهخدابهاراندام . [ ب َ اَن ْ ] (ص مرکب ) زیبااندام . خوش اندام . (فرهنگ فارسی معین ) : بهاراندام سروی پیرهن چاکم چو گل داردکه رنگ ساعد او آستین را گل بدامان کرد.محمد
باد بهارانلغتنامه دهخداباد بهاران . [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باد بهار. نسیم بهار : آب حیوان تیره گون شد، خضر فرخ پی کجاست خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد؟ حافظ.رجوع
ارتباعلغتنامه دهخداارتباع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بهاران جائی بودن . (زوزنی ). بهاران بودن . (تاج المصادر بیهقی ). بجای بهاری مقیم شدن . اقامت کردن در بهاران بجائی . (منتهی الارب ).
اغتفافلغتنامه دهخدااغتفاف .[ اِ ت ِ ] (ع مص ) رسانیدن ستور علف روزگذار را به بهاران . (ناظم الاطباء). رسیدن ستور علف روزگذار را به بهاران . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رسیدن ستور ب