بنلغتنامه دهخدابن . [ ب َ ] (اِ) خرمن و باغ و زراعت را گویند، چه باغبان و نگاهبان زراعت و محافظ خرمن را بنوان هم میگویند. (برهان ) (آنندراج ). باغ و زراعت . (فرهنگ جهانگیری )
بنلغتنامه دهخدابن . [ ب ِ ] (ع اِ) پسر. (آنندراج ) پسر. مخفف ابن . صورتی از ابن . (یادداشت مرحوم دهخدا) : یکی نامه بنوشت فرخ دبیرز دارای داراب بن اردشیر. فردوسی .ز دارای داری
پریشفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. پریشیده؛ پریشان.۲. پراکنده؛ متفرق.۳. به‌بادداده (به‌صورت اضافه): زلفِ پریش.۴. (بن مضارعِ پریشیدن) = پریشیدن۵. پریشان‌کننده؛ پریشنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر):
بنلغتنامه دهخدابن . [ ب ُ ] (اِ) بنیاد. (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) (شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء). پایه . اساس . پای . اصل . (یادداشت مرحوم دهخدا) : چو بشنید ازو مرد دانا
اصفهبدلغتنامه دهخدااصفهبد. [ اِ ف َ ب َ / ب ُ ] (اِخ ) مرزبان بن رستم بن شروین پریم یا فریم . کتاب مرزبان نامه از زبان وحوش و طیور و انس و جن و شیاطین فراهم آورده ٔ اوست . اگر دان
پرفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. (زیست‌شناسی) هریک از ساقه‌های توخالی با کرک‌های نازکی روی آن که پوشش تن پرندگان و وسیلۀ پرواز آن‌ها می‌باشد.۲. (زیست‌شناسی) [مجاز] بال جانوران پرنده.٣. [عامی