بنیلغتنامه دهخدابنی . [ ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان فروغن بخش ششتمد که در شهرستان سبزوار واقع است و دارای 165تن سکنه میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).
بنیلغتنامه دهخدابنی . [ ب َ ] (ع اِ) در اصل بنین . ج ِ ابن (در حال اضافه ). پسران . اولاد:بنی اعمام . بنی امیه . بنی عباس . (فرهنگ فارسی معین ).- بنی آدم ؛ اولاد و انسان و مرد
بنیلغتنامه دهخدابنی . [ ب ِ ] (ع اِ) ممال بنا. بناء ساختمان . (فرهنگ فارسی معین ) : و تدبیرهای دیگر که یک بیک نماند آن مرد بنا تواند ساخت پس او لطیف تر باشد و عزیز از بنی . اما
بنیلغتنامه دهخدابنی . [ ب ُ ] (اِ) چیزی که از گل یا گچ سازندو دو چوب بشکل رقم هفت در آن قائم کنند بجهت نقادی ابریشم . (آنندراج ) (انجمن آرا) (رشیدی ) : زال فلک کلاوه ٔ ژولیده ا
بدربن حسنویهلغتنامه دهخدابدربن حسنویه . [ب َ رِ ن ِ ح َ ن َ وَی ْه ْ ] (اِخ ) ابوالنجم بدرالدین یا (بدر)بن حسنویه . دومین امیر از امرای بنی حسنویه کردستان بود بسال 369 هَ . ق . به حکومت
ناصرالدولةلغتنامه دهخداناصرالدولة. [ ص ِ رُدْ دَ ل َ] (اِخ ) بدربن حسنویه ، مکنی به ابوالنجم دویمین امرای بنی حسنویه ٔ کردستان است . وی به سال 369 هَ . ق . به امارت رسید. رجوع به طبقا
حسنویةلغتنامه دهخداحسنویة. [ ح َ ی َ ] (اِخ ) ابن حسین بَرزَکانی از رؤسای یکی از قبایل کرد است که مثل بنی مروان در قرن چهارم هجری قدرتی بهم رسانده بودند وحسنویه در نیمه ٔ اول این
جرجانیلغتنامه دهخداجرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) علی بن حسن بن عبدالرحمان مکنی به ابوالحسن .راوی بود. وی ببلخ رفت و از ابوموسی عیسی بن ابوراشدروایت کرد. و ابوالحسن علی بن حسنویه قزوینی
جلال الدین چاولیلغتنامه دهخداجلال الدین چاولی . [ ج َ لُدْ د ن ِ ] (اِخ ) (اتابک ) پس از خمارتکین ازطرف سلاجقه به اتابکی فارس رسید و تا سال 510 هَ . ق . در این مقام باقی بود و مکرر با بازما
