بخویشتن کشیدنلغتنامه دهخدابخویشتن کشیدن . [ ب ِ خوی / خیش ت َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به سوی خود جلب کردن . بر سر خود آوردن . خود را مبتلا ساختن : عشق بیماریی است که مردم آن را خود بخو
نویشتنلغتنامه دهخدانویشتن . [ ن ِ ت َ ] (مص ) نوشتن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : و دو برادرش را عمادالدوله و رکن الدوله بنویشتند. (مجمل التواریخ ص 329، از فرهنگ فارسی مع
بخویشتن کشیدنلغتنامه دهخدابخویشتن کشیدن . [ ب ِ خوی / خیش ت َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به سوی خود جلب کردن . بر سر خود آوردن . خود را مبتلا ساختن : عشق بیماریی است که مردم آن را خود بخو
تدثرلغتنامه دهخداتدثر.[ ت َ دَث ْ ث ُ ] (ع مص ) جامه بخویشتن درگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). جامه بخویشتن فاگرفتن . (زوزنی ). پوشیدن جامه . (ا
تصاغرلغتنامه دهخداتصاغر. [ ت َ غ ُ ] (ع مص ) خرد نمودن بخویشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خویشتن را خوار نمودن . (ناظم الاطباء). تحاقر. (اقرب الموارد). || حقیر آمدن بچشم کسی .
بخودلغتنامه دهخدابخود. [ ب ِ خوَدْ / خُدْ ] (ق مرکب ) بخویش . بخویشتن . (ناظم الاطباء). بنفسه . بذاته . (دانشنامه ٔ علائی ص 117). به اختیار : من بخود نامدم اینجا که بخود بازروم
