احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن علی فارسی . از جمله ٔ امرای میرزایادگار محمد وی در جنگی که بین سلطان حسین میرزا با میرزا یادگار محمد در منزل چناران روی داد اسیر شد
ابوالفرجلغتنامه دهخداابوالفرج . [ اَ بُل ْ ف َ رَ ] (اِخ ) سگزی . شاعری از مردم سیستان . وی مداح ابوعلی سیمجور بود و آل سبکتگین را هجا میگفت . پس از غلبه ٔ محمود بر آل سیمجور سلطان
اسعدلغتنامه دهخدااسعد. [ اَ ع َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از سعید.سعیدتر. نیک بخت تر. و منه الحدیث : اسعدالناس بشفاعتی من قال لا اله الا اﷲ خالصاً. مؤنث : سُعْدی ̍. || (ص ) نیک بخ
خرده دانیلغتنامه دهخداخرده دانی . [ خ ُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) هوشمندی . فرزانگی . زیرکی . || نکته بینی : پس پیران محترم بیایند و گویند ای ملکزاده اگر بشفاعت و زاری و دانش و خرده دان
ابن عطیرلغتنامه دهخداابن عطیر. [ اِ ن ُ ع ُ طَ ] (اِخ ) فرزند عطیر، حکمران رها. نصرالدولةبن مروان رها راتسخیر کرد و عطیر را بکشت و سپس بشفاعت صالح بن مرداس این شهر را به ابن عطیر با