بلیسلغتنامه دهخدابلیس . [ ب ِ ] (اِخ )مخفف ابلیس . شیطان . رجوع به ابلیس شود : مهمان بلیس است خلق و حجت بیچاره به یمگان از آن نهانست . ناصرخسرو.بلیس کرد ورا دست بوسه و شاباش نشس
بلیثلغتنامه دهخدابلیث . [ ب َ ] (ع ص ) دمیث بلیث ؛ از اتباع است یعنی نرم خوی . (منتهی الارب ). ملائم . (ذیل اقرب الموارد از تاج ). || (اِ) علف ریزه ٔ خشک دوساله که سیاه گردیده ب
بلیسالغتنامه دهخدابلیسا. [ ] (اِ) به لغت دیلمی بلبوس است . (فهرست مخزن الادویه ). بصل الزیر. بصل الذیب . رجوع به بلبوس شود.
بلیسانهلغتنامه دهخدابلیسانه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) بلیس مانند. ابلیس مانند. ابلیسانه : آن امیر از حال بنده بی خبرکه نبودش جز بلیسانه نظر.مولوی .
بلیسانهلغتنامه دهخدابلیسانه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) بلیس مانند. ابلیس مانند. ابلیسانه : آن امیر از حال بنده بی خبرکه نبودش جز بلیسانه نظر.مولوی .
بلیسالغتنامه دهخدابلیسا. [ ] (اِ) به لغت دیلمی بلبوس است . (فهرست مخزن الادویه ). بصل الزیر. بصل الذیب . رجوع به بلبوس شود.