لغتنامه دهخدا
بلنجر. [ ب َ ل َ ج َ ] (اِخ ) شهری است به خزر، پس باب الابواب . (منتهی الارب ) (از مراصد). شهری است در بلاد خزر پشت باب الابواب ، گویند عبدالرحمان بن ربیعه آن را فتح کرده است و برخی سلمان بن ربیعه ٔ باهلی را فاتح آن دانند. (از معجم البلدان ). شهری است از خزران با باره ٔ محکم