بقرةلغتنامه دهخدابقرة. [ ب َ ق َ رَ ] (اِخ ) نام سوره ٔ دویم از قرآن کریم و آن دویست و هشتاد و شش آیت است ، پس از فاتحه و پیش از آل عمران .
بقرةلغتنامه دهخدابقرة. [ ب َ ق َ رَ ] (ع اِ) گاو، نر باشد یا ماده . ج ، بَقَر، بقرات ، بُقُر،بُقران ، بُقّار، اُبقور، بواقر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ماده گاو. (ترجمان جرج
بغرةلغتنامه دهخدابغرة. [ ب َ رَ / ب َ غ َرَ ] (ع اِ) زمینی که بعد باران کارند و بهمان نمی سبز گردد. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به الجماهر ص 25 و تذکره ٔ
بقرهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهدومین و بلندترین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۲۸۶ آیه؛ سنام‌القرآن؛ فسطاط‌القرآن.
قره بقرهلغتنامه دهخداقره بقره . [ ق َ رَ ب ُ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خورخوره ٔ بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج واقع در 68000 گزی باختر دیواندره و 16000 گزی جنوب باختر خورخوره . م
اصحاب سوره ٔ بقرهلغتنامه دهخدااصحاب سوره ٔ بقره . [ اَ ب ِ رَ ی ِ ب َ ق َ رَ ] (اِخ ) گروهی از صحابه که بجای سوره ٔ قل هواﷲ پس از حمد، سوره ٔ بقره را در نماز میخواندند: و قد طرح غمده ینادی :
قره بقرهلغتنامه دهخداقره بقره . [ ق َ رَ ب ُ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خورخوره ٔ بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج واقع در 68000 گزی باختر دیواندره و 16000 گزی جنوب باختر خورخوره . م
اصحاب سوره ٔ بقرهلغتنامه دهخدااصحاب سوره ٔ بقره . [ اَ ب ِ رَ ی ِ ب َ ق َ رَ ] (اِخ ) گروهی از صحابه که بجای سوره ٔ قل هواﷲ پس از حمد، سوره ٔ بقره را در نماز میخواندند: و قد طرح غمده ینادی :