بغچهلغتنامه دهخدابغچه . [ ب ُ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) بوغچه . (فرهنگ نظام ). بقچه .جامه بند که معروف است این لفظ ترکی است . (غیاث ) (ازآنندراج ). بسته ای از جامه و جز آن که بستا
بغچهفرهنگ انتشارات معین(بُ چِ) [ تر. ] ( اِ.) = بقچه : پارچه بزرگی که در آن جامه و انواع قماش پیچند. سارغ هم گویند.
بقچهگویش اصفهانی تکیه ای: boxča طاری: boxča/sofra طامه ای: sâroq/ sofra طرقی: büxča کشه ای: boxča/sofra نطنزی: buxča
بغچه کشلغتنامه دهخدابغچه کش . [ ب ُ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) خدمتکاری که جامه ها با خود گرفته در جلورود و آنرا در عرف حال توشکچی گویند. (آنندراج ). خادمی که بغچه برمیدارد.
بنچهلغتنامه دهخدابنچه . [ ب ُ چ َ / چ ِ ] (اِ) بنچاق : نه نرد و نه تخت نرد پیش مانه محضر و نه قباله و بنچه . منوچهری .و رجوع به بنجه شود. || جمعی باشند مر اصناف و رعیت را. (انجم
بنچه بندلغتنامه دهخدابنچه بند. [ ب ُ چ َ / چ ِ ب َ ] (اِ مرکب ) پیشانی بند، بزبان ماوراءالنهر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
بوغچهلغتنامه دهخدابوغچه . [ چ َ / چ ِ ] (ترکی ، اِ) بوغجه . بغچه . بقچه . رجوع به بغچه شود. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بوغچه و بغچه شود.
بغچه کشلغتنامه دهخدابغچه کش . [ ب ُ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) خدمتکاری که جامه ها با خود گرفته در جلورود و آنرا در عرف حال توشکچی گویند. (آنندراج ). خادمی که بغچه برمیدارد.
جانتاواژهنامه آزادجانتا در گویش و زبان کردی به معنی بغچه و کیف دستی که می تواند چرمی و یا پارچه ای و یا پشمی باشد
بلغندهلغتنامه دهخدابلغنده . [ ب َ غ ُ دَ / دِ ] (اِ) جامه دان .بغچه . (ناظم الاطباء). یک بغچه اسباب . (برهان ) (آنندراج ). صره . (از دهار). رزمه . بسته ٔ قماش : راه باید برید و رن
بغجةلغتنامه دهخدابغجة. [ ب ُ ج َ ] (معرب ، اِ) بغچه . بقچه :فلما خرج الشاب لحقه الغلام ببغجة فیها عدة قطع قماش مخیط. (عیون الانباء ج 2 ص 178). رجوع به بقچه شود.