بغسلغتنامه دهخدابغس .[ ب َ ] (اِ) سواد، لغت یمانی است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بلغت اهل یمن سواد و سیاهی . (ناظم الاطباء).
بقثلغتنامه دهخدابقث . [ ب َ ] (ع مص ) درهم آمیختن کار خود را، و کذلک بقث طعامه و بقث حدیثه . (ناظم الاطباء). خلط کردن چیزی را، و کذا بقث طعامه حدیثه . (منتهی الارب ).
بقسلغتنامه دهخدابقس . [ ب َ ق َ ] (ع اِ) درختی است که برگ و دانه آن به برگ و دانه ٔ مورد ماند یا درخت شمشاد است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). گز مازک . (فرهنگ
بغثورلغتنامه دهخدابغثور. [ ب َ ] (اِخ ) بغشور. قریه ٔ بغشور را گویند که در نزدیکی هرات واقع شده است . (از ناظم الاطباء). رجوع به بغشور شود.
بغثةلغتنامه دهخدابغثة. [ ب ُ ث َ ] (ع اِ) پیسکی گوسپند و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به بغثاء شود.
بغثاءلغتنامه دهخدابغثاء. [ ب َ ] (ع ص ) گوسپند پیسه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گوسپند سیاه و سپید بنقطه . ج ، بغث . (مهذب الاسماء). مؤنث ابغث . (ناظم الاطباء).
بغثاءلغتنامه دهخدابغثاء. [ ب َ ] (ع ص ) گوسپند پیسه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). گوسپند سیاه و سپید بنقطه . ج ، بغث . (مهذب الاسماء). مؤنث ابغث . (ناظم الاطباء).
بغثورلغتنامه دهخدابغثور. [ ب َ ] (اِخ ) بغشور. قریه ٔ بغشور را گویند که در نزدیکی هرات واقع شده است . (از ناظم الاطباء). رجوع به بغشور شود.
بغثةلغتنامه دهخدابغثة. [ ب ُ ث َ ] (ع اِ) پیسکی گوسپند و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به بغثاء شود.