بغاللغتنامه دهخدابغال . [ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ بَغل ، بَغلَة. استران . (ترجمان علامه جرجانی ص 27) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). ج ِ بَغل . (ناظم الاطباء) : مراکب راهوار و بغال و جما
بغاللغتنامه دهخدابغال . [ب َ غ غ ] (ع اِ) استربان . (منتهی الارب )... قاطرچی . (ناظم الاطباء). استروان . ج ، بغالون . (مهذب الاسماء).
بقالگویش اصفهانی تکیه ای: dokkundâr طاری: baqqâl طامه ای: dokkundâr طرقی: baqqâl/dokkundâr کشه ای: dokundâr نطنزی: baqqâl
بالگویش بختیاری1. بال؛ 2. آستین؛ 3. بازو. bâl-e piran-om derda>:آستین پیراهنم پاره شده است؛ bâl-e arus-e beger:بازوى عروس را بگیر> .
تغلیللغتنامه دهخداتغلیل . [ ت َ ] (ع مص ) بغالیه بیالودن . (زوزنی ). نیک غالیه بکار داشتن .(تاج المصادر بیهقی ). غالیه مالیدن بر موی کسی : غلله بالغالیة تغلیلا. (منتهی الارب ) (ن
بیت الشرابلغتنامه دهخدابیت الشراب . [ ب َ تُش ْ ش َ ] (ع اِ مرکب ) شرابخانه : و مرکب راهوار و بغال و جمال بسیار و زرادخانه و آلات بیت الشراب . (جهانگشای جوینی ).
