بعیرلغتنامه دهخدابعیر. [ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) شتر نه ساله و یا چهارساله و گاهی در ناقه هم استعمال کنند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ازناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، اَب
بایرفرهنگ مترادف و متضاد۱. کویر، لمیزرع، موات، نامزروع، هامون ۲. خراب، نامسکون، ویران، ویرانه ≠ آباد، دایر، معمور
بایرلغتنامه دهخدابایر. [ ی ِ ] (ع ، ص ) زمین خراب نامزروع . (از منتهی الارب ). بائرة یا بائر.مقابل آباد. مقابل دایر. لم یزرع . غیر مزروع . نامزروع و تأنیث آن بائرة است . (آنندر
البعرة تدل علی البعیرلغتنامه دهخداالبعرة تدل علی البعیر. [ اَ ب َ رَ ت ُ ت َ دُل ْ ل ُ ع َ لَل ْ ب َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) پشک نشانه ٔ اشتر باشد، نظیر القدم یدل علی المسیر؛ از اثر بمؤثر توان راه
البعرة تدل علی البعیرلغتنامه دهخداالبعرة تدل علی البعیر. [ اَ ب َ رَ ت ُ ت َ دُل ْ ل ُ ع َ لَل ْ ب َ ] (ع جمله ٔ اسمیه ) پشک نشانه ٔ اشتر باشد، نظیر القدم یدل علی المسیر؛ از اثر بمؤثر توان راه
درعوشلغتنامه دهخدادرعوش .[ دِ ع َ ] (ع ص ) قوی : بعیر درعوش ؛ شتر قوی و شدید (فقط در لسان ضبط شده است ). (از ذیل اقرب الموارد).
مدجللغتنامه دهخدامدجل .[ م ُ دَج ْ ج َ ] (ع ص ) بعیر مدجل ؛ شتر قطران مالیده . (منتهی الارب ) (از متن اللغة). رجوع به تدجیل شود. || سیف مدجل ؛ شمشیر ملمع بزرگ . (منتهی الارب ):
بعرانلغتنامه دهخدابعران .[ ب ِ / ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بعیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به بعیر شود.
عیسرانلغتنامه دهخداعیسران . [ ع َ س َ ] (ع ص ) بعیر عیسران ؛ شتر که در اول ریاضت سوار شوند آن را جهت رام کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). عَیسران