خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بضع پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
بضع
/bez'/
معنی
= بضعه
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
بضع
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمعِ بضعَة] [قدیمی] bez' = بضعه
-
بضع
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] [قدیمی] boz' ۱. جماع.۲. فرج.۳. کابین.۴. طلاق.۵. عقد نکاح.
-
بضع
فرهنگ فارسی معین
(بِ) [ ع . ] ( اِ.) 1 - از سه تا ده ، چند، اند. 2 - پاره ای از شب .
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ ] (اِخ ) موضعی است بساحل دریای یمن یا جزیره ای است در آن . (منتهی الارب ).
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بَضعَة و بِضْعَة. (ناظم الاطباء)(منتهی الارب ). رجوع به این کلمات در جای خود شود.
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ ] (ع مص ) بریدن چیزی . (ناظم الاطباء). بریدن . (منتهی الارب ). قطع کردن چیزی . (از اقرب الموارد). || شکافتن .زخم . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شکافتن جراحت . (تاج المصادر بیهقی ). || پاره پاره کردن گوشت . (ن...
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) پاره ای از شب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || پاره ای از عدد و هو مابین الثلث الی التسع او الی الخمس او مابین الواحد الی الاربعة او من اربع الی تسع او هو سبع و اذا جاوزت لفظ العشر ذهب البضع ل...
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ /ب ِ ] (ع اِ) ج ِ بَضعَة یا بِضْعَة. (ناظم الاطباء).
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب َ ض َ ](ع اِ) ج ِ باضع. (منتهی الارب ). رجوع به باضع شود.
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب ُ ] (اِخ ) نام موضعی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
بضع
لغت‌نامه دهخدا
بضع. [ ب ُ ] (ع اِ) جماع . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (مؤید الفضلاء). جماع با قبل زن . (فرهنگ نظام ). آرامش با. مواقعه . جمع. مجامعت . جفت گیری . مباشرت . هم خوابگی .مقاربت . نزدیکی . وقاع . || فرج . (ناظم الاطباء). فرج زن . ج ، ابضاع . (مهذب الا...
-
واژه‌های مشابه
-
بِضْعَ
فرهنگ واژگان قرآن
مقداري - پاره اي -عدد کمتر از ده (کلمه بضع در اعداد از سه تا نه را گويند )
-
واژه‌های هم‌آوا
-
بظا
لغت‌نامه دهخدا
بظا. [ ب ُ ] (ع اِ) گوشت پاره های برهم نشسته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).