بضاعتلغتنامه دهخدابضاعت . [ ب ِ ع َ ] (ع اِ) مال التجاره . (ناظم الاطباء) آخریان . سلعه . سعفه . کالا. || مکنت و ثروت . (ناظم الاطباء). مایه و مال و با آوردن ، بردن ،داشتن ، ساخت
بضاعتفرهنگ انتشارات معین(بِ یا بَ عَ) [ ع . بضاعة ] ( اِ.) 1 - سرمایه . 2 - مال ، مکنت . 3 - متاع ، کالا. ج . بضایع .
بزاعتلغتنامه دهخدابزاعت .[ ب َ ع َ ] (ع اِمص ) ظرافت . ملاحت . کیاست . ذکاء قلب . (یادداشت بخط دهخدا). بزاعة. و رجوع به بزاعة شود.
بضعاتلغتنامه دهخدابضعات . [ ب َ ض َ ] (ع اِ) ج ِ بَضْعَة و بِضْعَة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به کلمه ٔ مذکور شود.
پلهفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبضاعت کم؛ سرمایۀ اندک: پول‌وپله. ◻︎ بر «پلهٴ» پیرزنان ره مزن / شرم بدار از پلهٴ پیرزن (نظامی۱: ۴۸).
تنگ بضاعتلغتنامه دهخداتنگ بضاعت . [ ت َ ب ِ ع َ ] (ص مرکب ) کم مایه . که فقیر و تنگدست باشد. که بضاعتش اندک بود: و با مردم تنگ بضاعت و سفیه معامله نکند. (منتخب قابوسنامه ص 177). رجوع