بصرهلغتنامه دهخدابصره . [ ] (اِخ ) (قلعه ) این اسم به دو شهر اطلاق شده است یکی در بلاد ادوم که بنا بقول ارمیای نبی خراب گردید لکن آن شهری که فعلاً به بصره مسمی میباشد تخمیناً به
بصرهلغتنامه دهخدابصره . [ ] (اِخ ) شهری در بلاد موآب است که بعضی گمان برده اند که همان بصره حوران باشد که شامل خرابه های بسیار است و محیط آنها تخمیناً پنج میل و عدد ساکنین آن یک
بصرهلغتنامه دهخدابصره . [ ب َ رَ ] (اِخ ) شهری است در اقصای مغرب نزدیک سوس که ویرانه است . (از معجم البلدان ). و ابوعبید بکری گوید آنرا بصرة الکتان و الحمراء نیز میگفتند. ابن حو
بصرهلغتنامه دهخدابصره . [ ب َ رَ / ب ِ رَ / ب َ ص ِ رَ ] (اِخ ) قبةالاسلام . خزانةالعرب . رعناء. نام شهری از عراق عرب . (غیاث ). شهری از کشور عراق در کنار شطالعرب درنزدیکی محمره
بسرهلغتنامه دهخدابسره . [ ب َ رَ ] (اِخ ) بصره در لغت بمعنی بسیارراه است یعنی کثیرالطرق و آن شهری بود که از اطراف عرب و عجم در آن جمع می شده اند و آخر اعراب غلبه کردندو نام آن ر
بسرهلغتنامه دهخدابسره . [ ب ُ رَ / ب ُ س ُ رَ ] (ع اِ) بسرة، یک غوره ٔ خرما. واحدبسر. ج ، بُسَرات . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (ازآنندراج ). || آفتاب بوقت برآمدن . (منتهی
بسرهلغتنامه دهخدابسره . [ ب ُ رَ/ ب ُ س ُ رَ ] (اِخ ) بسرة، نام ربیبه ٔ نبی صلی اﷲ علیه و سلم که دختر ابی سلمه بود.و بدین معنی بدون الف ولام است . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب َ رَ ] (ع اِ) زمین درشت . || سنگ سپید نرم . ج ، بِصار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). سنگ سست . (مهذب الاسماء).
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب ُ رَ ] (ع اِ) زمین سرخ پاکیزه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گلی که با سرخی زند. ج ، بُصر. (مهذب الاسماء). || اندک اثر شیر. و منه حدیث ام معبد؛ ف
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب َ رَ ] (ع اِ) زمین درشت . || سنگ سپید نرم . ج ، بِصار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). سنگ سست . (مهذب الاسماء).
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب ُ رَ ] (ع اِ) زمین سرخ پاکیزه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گلی که با سرخی زند. ج ، بُصر. (مهذب الاسماء). || اندک اثر شیر. و منه حدیث ام معبد؛ ف