بشکنگویش اصفهانی تکیه ای: behma(r) طاری: behma طامه ای: bo:mar طرقی: behmar کشه ای: behma نطنزی: bahma(r)
بشکنلغتنامه دهخدابشکن . [ ب ِ ک َ ] (اِ) انگشتک . در تداول عامه آواز برآوردن در حال طرب و نشاط از میان سرانگشت ابهام بسر انگشت سبابه و یا از میان دو سبابه . آوازی که از انگشتان
بشکنلغتنامه دهخدابشکن . [ ب ِ ک َ ] (اِخ ) دهی از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور با 461 تن سکنه . آب از قنات . محصول آنجا غلات . شغل اهالی آن زراعت ، کرباس بافی . (ا
بشکن بشکنلغتنامه دهخدابشکن بشکن . [ ب ِ ک َ ب ِ ک َ ] (اِ مرکب ) جشن بزرگ که جمیع سامان و اسباب رقص و راگ و رنگ در آن باشد و از اهل زبان بتحقیق پیوسته . (آنندراج ). هنگامه ٔ جوش و خر