بشکافانیدنلغتنامه دهخدابشکافانیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) تفتیح . (زوزنی ). شکافانیدن . دوخته ای را دریدن . گسستن . رجوع به شکافانیدن و شکافتن شود.
بشکافتنلغتنامه دهخدابشکافتن . [ ب ِ ت َ ] (مص ) ترکیدن . کفیدن . چاک شدن . شکافته شدن . تفتیق . (زوزنی ). تفلیق . (زوزنی ). انشقاق . تشقیق . رجوع بشکافتن شود : می خورم تا چو مار بش
بشکافگویش اصفهانی تکیه ای: âreškâf طاری: beškâf طامه ای: ve:škof طرقی: vâškof کشه ای: vâškof نطنزی: vâškof
بشکافانیدنلغتنامه دهخدابشکافانیدن . [ ب ِ دَ ] (مص ) تفتیح . (زوزنی ). شکافانیدن . دوخته ای را دریدن . گسستن . رجوع به شکافانیدن و شکافتن شود.
بشکافتنلغتنامه دهخدابشکافتن . [ ب ِ ت َ ] (مص ) ترکیدن . کفیدن . چاک شدن . شکافته شدن . تفتیق . (زوزنی ). تفلیق . (زوزنی ). انشقاق . تشقیق . رجوع بشکافتن شود : می خورم تا چو مار بش
تشقیقلغتنامه دهخداتشقیق . [ ت َ ] (ع مص ) نیک بشکافتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). شکافتن هیزم را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). هیزم و جز آن شکافتن . (آنن
پنیر خرمالغتنامه دهخداپنیر خرما. [ پ َ رِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ماده ای است چون پنیر دَلَمه سپید و نرم و شیرین که در زیر پوست سر نخل باشد و آن را بشکافند و بیرون آرند و گاهی