بشستنلغتنامه دهخدابشستن . [ ب ِ ش ِ / ش َ ت َ ] (مص ) نشستن نقیض ایستادن . (ناظم الاطباء). بر وزن و معنی نشستن . (آنندراج ). نشستن نقیض برخاستن . (از هفت قلزم ). گویا لهجه ای است
بشستنلغتنامه دهخدابشستن . [ ب ِ ش ُ ت َ ] (مص ) شستن . (از هفت قلزم ). شستن و پاکیزه کردن . (ناظم الاطباء). رجوع به شستن شود.
بستنگویش اصفهانی تکیه ای: darbandi طاری: darbas(mun) طامه ای: darbastan طرقی: derbasmun کشه ای: derbasmun نطنزی: darbastan
تبردلغتنامه دهخداتبرد. [ ت َ ب َرْ رُ ] (ع مص ) خویشتن به آب سرد بشستن . (تاج المصادر بیهقی ) (از زوزنی ). غسل کردن با آب سرد. (تاج العروس ). در آب فرورفتن . (از اقرب الموارد) (
جاویدخوابلغتنامه دهخداجاویدخواب . [ خوا / خا ] (اِ مرکب ) مرگ . مردن : بشستندش از خون به روشن گلاب چو آمدش هنگام جاویدخواب .فردوسی .
ترک گرفتنلغتنامه دهخداترک گرفتن . [ ت َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ). رها ساختن . دست بداشتن . هشتن . دست بشستن از چیزی : خوشا آن کس که پیش از مرگ میرددل و جان هرچه باشد ترک گیرد. عطار.دل
ارونتنلغتنامه دهخداارونتن .[ اَ ن َ ت َ ] (هزوارش ، مص ) بلغت زند و پازند به معنی شستن باشد و ارونمن یعنی بشویم من و ارونید یعنی بشوئید شما، که امر بشستن باشد. (برهان ) (آنندراج )
استطیابلغتنامه دهخدااستطیاب . [ اِ ت ِطْ ] (ع مص ) استطابه . پاکی جستن . || پاکی یافتن . استنجا کردن بشستن یا بمسح حجر. || موی زهار ستردن . || آب شیرین خواستن . (منتهی الارب ).