بشایستنلغتنامه دهخدابشایستن . [ ب ِ / ب َ ی ِ ت َ ] (مص ) سزاوار بودن : ازمحمد نام و خلق خوش بتو میراث ماندگر بشایستی بماندی هم بتو پیغمبری . سوزنی .رجوع به شایستن شود.
بایستندگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištande طاری: višdand طامه ای: veštan(d) طرقی: vâšdand کشه ای: vâštan(d) نطنزی: vâɂištan(d)
بایستنلغتنامه دهخدابایستن . [ ی ِ ت َ ](مص ) لازم بودن . واجب بودن . ضروری بودن . (ناظم الاطباء). لزوم . وجوب . محتاج ٌالیه بودن . (آنندراج ). ضرورت داشتن . لزوم داشتن . واجب آمدن
بایستنیلغتنامه دهخدابایستنی . [ ی ِ ت َ ] (ص لیاقت )چیز لازم . آنچه مورد حاجت است . لازم . واجب . (ناظم الاطباء). مورد نیاز. مورد احتیاج . شایستنی : ز بایستنی هرچه در گنج بودز دینا
بایستنیفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهواجب؛ لازم: ◻︎ بگفتند کز ما تو داناتری / به بایستنی‌ها تواناتری (فردوسی۲: ۱۹۶).
