بیگانه خویلغتنامه دهخدابیگانه خوی . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + خوی ) آنکه عادت و خوی بیگانگان دارد. با خوی دشمنان : ازین آشنایان بیگانه خوی دورویی نگر یکزبانی مجوی .نظامی .
بیگانه رولغتنامه دهخدابیگانه رو. [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + رو)با وضع و حالت غریبان . غیرآشنا. اجنبی : ور بخرگه بگذرد بیگانه روحمله بیند از سگان شیرانه او.مولوی .
بیگانه خویلغتنامه دهخدابیگانه خوی . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + خوی ) آنکه عادت و خوی بیگانگان دارد. با خوی دشمنان : ازین آشنایان بیگانه خوی دورویی نگر یکزبانی مجوی .نظامی .
بیگانه رولغتنامه دهخدابیگانه رو. [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + رو)با وضع و حالت غریبان . غیرآشنا. اجنبی : ور بخرگه بگذرد بیگانه روحمله بیند از سگان شیرانه او.مولوی .
بیگانه نهادلغتنامه دهخدابیگانه نهاد. [ ن َ / ن ِ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + نهاد) آنکه دارای خوی بیگانگان باشد. (ناظم الاطباء). بیگانه خوی : قانع بخیالی ز تو بودیم چو حافظیارب
بیگانه وارلغتنامه دهخدابیگانه وار. [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) (از: بیگانه + وار) بسان مردم غریب و اجنبی . ناآشنا : بیگانه وار میگذری از دیار چشم ای نور دیده حب وطن در دل تو نیست .صائب .
بیگانه پرستلغتنامه دهخدابیگانه پرست . [ ن َ / ن ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) اجنبی پرست . طرفدار بیگانگان . آنکه اجنبی را بر خودی رجحان دهد. آنکه منافع خارجیان را بیشتر مراعات کند.