بسطت

bastat

معنی

فراخی؛ وسعت؛ گشادگی.

مترادف

۱. توسعه دادن، گستردن بسط دادن،
۲. به تفصیل گفتن، مشروح ساختن
۳. سعت، گشادگی، فسحت
۴. وسعت، گسترش
۵. وفور، فراوانی، کثرت

جست‌وجوی دقیق

بسطت

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. توسعه دادن، گستردن بسط دادن، ۲. به تفصیل گفتن، مشروح ساختن ۳. سعت، گشادگی، فسحت ۴. وسعت، گسترش ۵. وفور، فراوانی، کثرت

بسطت

لغت‌نامه دهخدا

بسطت . [ ب َ / ب ُ طَ ] (از ع ، اِمص ) بسطة. فراخی و گشادگی . (غیاث ) (آنندراج ). فزونی . (ترجمان عادل بن علی ص 26). فراخی و افزونی . (مهذب الاسماء). فراخا. گشا

بسطت

فرهنگ انتشارات معین

(بَ طَ) [ ع . بسطة ] ( اِ.) 1 - فراخی ، گشادگی . 2 - وسعت دادن . 3 - فضیلت .

بسطت

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

فراخی؛ وسعت؛ گشادگی.

جست‌وجوی مشابه

بَسَطتَ

فرهنگ واژگان قرآن

دراز کني

بستام

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: bestām) (پهلوی) این نام به معنی لفظی ' گشوده و منتشر شده ' معنا شده است ؛ صورت دیگری از بسطام و گستهم ؛ (در اعلام) نام خال (دایی) خسرو پرویز ، از امرای ع

بست

گویش اصفهانی

تکیه ای: darešbast طاری: darešbas(s) طامه ای: dareybas(s) طرقی: derešbas(s) کشه ای: derešbas(s) نطنزی: darešbas(s)

بسات

گویش مازنی

۱ساخته شده – آن چه را که برای امری تدارک می بینند و تهیه ...

بساتن

گویش مازنی

۱ساختن – درست کردن۲سازش داشتن – کنار آمدن ۳آرایش کردن

جست‌وجوی متن

بسطة

لغت‌نامه دهخدا

بسطة. [ ب َ طَ ] (ع اِ) رجوع به بسطت شود.

مبسط

لغت‌نامه دهخدا

مبسط. [ م ِ س َ ] (ع اِ) هر جایی که در آن بساط و فرش گسترده باشند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ) (از اشتینگاس ). || اسم آلة، من بسطت القرحة؛ ای شققتها. (بحر

مخایل

لغت‌نامه دهخدا

مخایل . [ م َ ی ِ ] (ع اِ) نشانه ها. علامتها : شرم و حلم و سخا شمایل اوهر سه ظاهر شد از مخایل او. سنائی .و حمداً للّه تعالی که مخایل مزید مقدرت و دلایل مزیت بسط

ربیع

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: rabi‛) (عربی) فصل اول سال، بهار ؛ (در گاه شماری) نام دو ماه از سال قمری ؛ (در تصوف) مقام بسطت در قطع مسافت سلوک ؛ (در اعلام) ابن احمد اخوینی (یا اجوینی)

تقسم

لغت‌نامه دهخدا

تقسم . [ ت َ ق َس ْ س ُ ] (ع مص ) پراکنده شدن و پراکنده کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، یقال :