بسردرآمدهلغتنامه دهخدابسردرآمده . [ ب ِ س َ دَ م َدَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه به روی سر درمی افتد. (ناظم الاطباء). آنکه با سر به زمین میخورد. (فرهنگ فارسی معین ). || لغزیده . (فرهنگ فارسی معین ).
شکوخیدهلغتنامه دهخداشکوخیده . [ ش ِ / ش ُ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) بسردرآمده . سکندری خورده . (یادداشت مؤلف ) : چون بگردد پای او از پایدان خود شکوخیده بماند همچنان