بزیشهلغتنامه دهخدابزیشه . [ ب ُ ش َ / ش ِ ] (اِ) آرد کنجد. (برهان ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ). || ثفل کنجد روغن کشیده . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء).
بجسةلغتنامه دهخدابجسة. [ ب َس َ ] (اِخ ) نام موضعی است یا چشمه ای به یمامه . (ناظم الاطباء). جایی است در یمامه . (از معجم البلدان ).
بزسپلغتنامه دهخدابزسپ . [ ب ُ زَ ] (اِخ ) همان بوذاسپ رهبان است . رجوع به بذاسپ و مزدیسنا ص 56 و ذیل کلمه ٔ بودا شود.
بازگشالغتنامه دهخدابازگشا. [ گ ُ ] (اِ مرکب ) قوت ممیزه ٔ انسانی . (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
راشیلغتنامه دهخداراشی . (اِ) بژیشه ٔ کنجد در روغن نشسته . (مهذب الاسماء). ارده . و رجوع به ارده و بژیشه و بزیشه شود.
بژیشهلغتنامه دهخدابژیشه .[ ب ُ ش َ / ش ِ ] (اِ) بزیشه . ارده ٔ کنجد و ثُفل کنجدروغن کشیده را گویند و آن به ارده مشهور است و از آن حلوا سازند: الراشی ؛ بژیشه ٔ کنجد در روغن نشسته . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ) .
اردهلغتنامه دهخداارده . [ اَدَ / دِ ] (اِ) کنجد کوبیده . کنجد آردشده که روغن آن نگرفته اند. کنجد آسیاکرده که روغن آن نگرفته باشند. (بحر الجواهر). کنجد پوست گرفته ٔ سائیده با روغن . نان خورش که از کنجد سازند و با شیره و یا عسل مخلوط کرده با نان خورند. کنجد را
