بزغالهلغتنامه دهخدابزغاله . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (اِ مصغر) بچه ٔ بز. به تازیش جدی خوانند. (از شرفنامه ٔ منیری ) (از ناظم الاطباء). بز خردسال . بز کوچک . بزبچه . بزک . (فرهنگ فارسی معین ). جلم . رُبَح . رباح . هلع. عناق . جدی . (منتهی الارب ). بزیچه . کره بز. (یادد
بزغاله ٔ فلکلغتنامه دهخدابزغاله ٔ فلک . [ ب ُ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از برج جدی است . (برهان ) (آنندراج ). و رجوع به بزغاله شود.
بزغاله ٔ فلکلغتنامه دهخدابزغاله ٔ فلک . [ ب ُ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از برج جدی است . (برهان ) (آنندراج ). و رجوع به بزغاله شود.
گوشت بزغالهشیریcaprettoواژههای مصوب فرهنگستانگوشت کمچربی بزغالۀ زیر پنج ماه که فقط با شیر تغذیه شده باشد
بزغاله ٔ فلکلغتنامه دهخدابزغاله ٔ فلک . [ ب ُ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ ل َ ] (اِخ ) کنایه از برج جدی است . (برهان ) (آنندراج ). و رجوع به بزغاله شود.