جان بر لب رسیدنلغتنامه دهخداجان بر لب رسیدن . [ ب َ ل َ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) جان بلب رسیدن . جان بحلق رسیدن .جان بدهان رسیدن . کنایه از بی طاقت شدن : مرا جان اینچنین بر لب رسیده گدازانم
جان بر لب آمدنلغتنامه دهخداجان بر لب آمدن . [ ب َل َ م َ دَ ] (مص مرکب ) جان بلب رسیدن . جان بدهان رسیدن . مشرف شدن بمرگ . کنایه از بی تاب شدن : عزم دیدار تو دارد جان برلب آمده بازگردد یا
جان بر لب بودنلغتنامه دهخداجان بر لب بودن . [ ب َ ل َ دَ ] (مص مرکب ) حاضر بودن برای جان بازی : فرمان برمت هرآنچه گویی جان بر لب و گوش برخطایست .سعدی .
خاک بر لب مالیدنلغتنامه دهخداخاک بر لب مالیدن . [ ب َ ل َ دَ ] (مص مرکب ) رسمی است در هند که چون خواهند چیزی را با تأکید انکار کنند با دست خاک از زمین برداشته بر لب مالند و گاهی بر سر زبان
لب بر لب نهادنلغتنامه دهخدالب بر لب نهادن . [ ل َ ب َ ل َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) چسبانیدن لب بر لب دیگری بوسه را : ترنج و سیب لب بر لب نهاده چو در زرین صراحی سرخ باده . نظامی .من جان خ
لبلغتنامه دهخدالب . [ ل َ ](اِ) شفه . (دهار). لحمی که در مدخل دهان واقع است . قسمت خارجی دهان که دندانها را پوشاند. پرده ٔ پیش دهان که دندانها را پوشاند.نام هر یک از دو قسمت گ
نفسلغتنامه دهخدانفس . [ ن َ ف َ ] (ع اِ) دم . (غیاث اللغات ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (بحر الجواهر). دمه . (دهار) (مهذب الاسماء). هوائی که از دهان موجود زنده در
برزدنلغتنامه دهخدابرزدن . [ ب َ زَ دَ ] (مص مرکب ) زدن : آن ساعدی که خون بچکد زو ز نازکی گر برزنی بر او بر یک تار ریسمان . خسروی .اگر آسمان برزمین برزنی و گر آتش اندر جهان درزنی
جانلغتنامه دهخداجان . (اِ) بقول هوبشمان از کلمه ٔ سانسکریت ذیانه (فکر کردن ) است . و بقول مولر و یوستی جان با کلمه ٔ اوستائی گیه (زندگی کردن ) از یک ریشه است ولی هوبشمان آنرا ص
جان بغرغر رسیدنلغتنامه دهخداجان بغرغر رسیدن .[ ب ِ غ َ غ َ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) جان بدهان رسیدن . جان به لب رسیدن . کنایه از بی تاب شدن : ز بس چون و چرا کاندر دلم خاست رسید از خیرگی جان
