بریتلغتنامه دهخدابریت . [ ب َرْ ری ] (ع اِ) صحرا. لغتی است در بَرّیة. ج ، بَراریت . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
بریتلغتنامه دهخدابریت . [ ب ِرْ ری ] (ع ص ، اِ) دلیل ماهر. || زمین هموار. (منتهی الارب ). || (اِخ ) نام دوموضع در بصره . (منتهی الارب ) (از مراصد). خریت و بریت دو سرزمینند در نا
