بگریزگویش اصفهانی تکیه ای: ârmâl / bevriǰ طاری: ârmâl طامه ای: ârmâl طرقی: ârmâl کشه ای: ârmâl نطنزی: ârmâl / ferâr ke
برگ ریزلغتنامه دهخدابرگ ریز. [ ب َ ] (نف مرکب ) برگ ریزنده . برگ ریزان . در حال برگ ریختن : ز توفیدن بوق و از بانگ تیزهمه بیشه بد چون خزان برگ ریز. اسدی .ز بس برگ ریزش گه باد تیزگر
بگریزگویش خلخالاَسکِستانی: bəvrij دِروی: bə.vrij شالی: bə.vrij کَجَلی: bi.vrij کَرنَقی: dəvazz کَرینی: davazz کُلوری: bəvrij گیلَوانی: davaz لِردی: davaz
بگریزگویش کرمانشاهکلهری: bae:wâ گورانی: bae:wâ سنجابی: bae:wâ کولیایی: bae:wâ زنگنه‌ای: bae:wâ جلالوندی: bae:wâ زوله‌ای: bae:wâ کاکاوندی: bae:wâ هوزمانوندی: bae:wâ
شاخلغتنامه دهخداشاخ . (اِ) شاخه . شغ. شغه . غصن . فرع . قضیب . فنن . خُرص ، خِطر. خَضِر. نجاة. عِرزال . بار.رجوع به بار شود. شاخ درخت . (فرهنگ جهانگیری ) (فهرست ولف ) . فرع در
دوغلغتنامه دهخدادوغ . (اِ) شیری که زبد آن را بگیرند و ماده ٔ پنیری آن بر جای باشد. (بحر الجواهر). شیر ترش مسکه گرفته . (ناظم الاطباء). شیری که از وی مسکه بر آورده باشند که جغرا
بیدلغتنامه دهخدابید. (اِ) درختی است مشهور و آن را به عربی صفصاف خوانند. (برهان ) (از ناظم الاطباء). درختی است از تیره ٔ بیدها و جنسهای بسیار دارد مانند سفیدو زرد و بید معلق و ه
بزغالهلغتنامه دهخدابزغاله . [ ب ُ ل َ / ل ِ ] (اِ مصغر) بچه ٔ بز. به تازیش جدی خوانند. (از شرفنامه ٔ منیری ) (از ناظم الاطباء). بز خردسال . بز کوچک . بزبچه . بزک . (فرهنگ فارسی مع
نشانی دادنلغتنامه دهخدانشانی دادن . [ ن ِ دَ ] (مص مرکب ) سراغ دادن . (یادداشت مؤلف ). راه نمودن . دلالت کردن . آدرس دادن . علامت دادن : نشانی دهیدم سوی کیقبادکسی کز شما دارد او را ب