برکای خانلغتنامه دهخدابرکای خان . [ ](اِخ ) ابن توشی خان بن چنگیزخان . یکی از فرمانروایان مغول . رجوع به تاریخ گزیده ص 576 و 580 و 581 شود.
بای خانلغتنامه دهخدابای خان . (اِخ ) دهی از دهستان بیات بخش نوبران شهرستان ساوه . سکنه 115 تن ، محصول آن غلات ، بنشن . شغل اهالی زراعت و گله داری . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
منگو تیمورلغتنامه دهخدامنگو تیمور. [م ُ ت َ ] (اِخ ) از خاندان باتو و پسر برکای خان ، پادشاه خانات قبچاق (664 هَ . ق .). او مانند پدر آئین اسلام داشت و با الملک الظاهر بیبرس برای جدال
هلاکو خان مغولواژهنامه آزادهلاکو یا هولائو معروف به هلاکو خان یکی از چهار پسر تولی خان و نوهٔ چنگیزخان بود. مادر و نیز همسرش هر دو عیسوی مذهب بودند. مادرش زنی عیسوی مذهب موسوم به سرقویتی
هلاگولغتنامه دهخداهلاگو. [ هَُ ] (اِخ ) هولاکو. هولائو. یکی از چهار پسر تولوی و بنابراین نوه ٔ چنگیز مغول بود. مادرش زنی عیسوی مذهب موسوم به «سرقوی تی » بود و زنش «دوقوزخاتون » ن
