برناسلغتنامه دهخدابرناس . [ ب َ ] (ص ) غافل و نادان . (برهان ) غافل و خواب آلوده .(آنندراج ). فرناس . و رجوع به فرناس و برناسی شود:نامه ها پیش تو همی آیدهم ز بیداردل هم از برناس
برناسفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. غافل: ◻︎ نامهها پیش تو همیآید / هم ز بیداردل هم از برناس (ناصرخسرو۱: ۲۸۶).۲. نادان.۳. خوابآلوده.
برناسیلغتنامه دهخدابرناسی . [ ب َ ] (حامص ) غافلی و نادانی . (از برهان ) (فرهنگ فارسی معین ). پرناسی . فرناسی . و رجوع به برناس و پرناسی شود.
برناساءلغتنامه دهخدابرناساء. [ ب َ ] (ع اِ) مردم . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). برنساء: ماأدری أی برناساء هو؛ ندانم چه کس است و کدام مردم است . (از منتهی الارب )
برخاستنگویش اصفهانی تکیه ای: ârehesti طاری: ârossây(mun) طامه ای: beland boɂan طرقی: orsâymun کشه ای: ârsâymun نطنزی: ârossâɂan
برخاستگویش اصفهانی تکیه ای: ârestâ طاری: ârossâ طامه ای: beland bobo طرقی: orsâ کشه ای: ârsâ نطنزی: ârossâ
برناسیلغتنامه دهخدابرناسی . [ ب َ ] (حامص ) غافلی و نادانی . (از برهان ) (فرهنگ فارسی معین ). پرناسی . فرناسی . و رجوع به برناس و پرناسی شود.
برناساءلغتنامه دهخدابرناساء. [ ب َ ] (ع اِ) مردم . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). برنساء: ماأدری أی برناساء هو؛ ندانم چه کس است و کدام مردم است . (از منتهی الارب )
باقوتلغتنامه دهخداباقوت . [ ق ُوْ وَ ] (ص مرکب ) (از: با + قوت ) نیرومند. بانیرو. باتوان . مقابل ضعیف و ناتوان : گر سخنهای کسائی شده پیرند و ضعیف سخن حجت باقوت و تازه وْ برناست .
برنساءلغتنامه دهخدابرنساء. [ ب َ رَ ] (ع اِ) مردم ، گویند ماأدری أی البرنساء هو؛ یعنی ندانم که او کدام از مردم است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برناساء. و رجوع به برنا