لغتنامه دهخدا
ناجش . [ ج ِ ] (ع ص ) اسم فاعل از نجش . رجوع به نجش شود. || صیاد. (المنجد) (مهذب الاسماء). شکارچی . (ناظم الاطباء). صائد. (اقرب الموارد). || آن که برماند شکار را بسوی صیاد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کسی که شکار را بطرف شکارچی میرماند. (از اقرب الموارد). آن که شکار را به سوی