لغتنامه دهخدا
برصیصا. [ ب َ ] (اِخ ) معروف است و او عابدی بوده در نهایت خداپرستی که عاقبت از شیطان فریب خورد و گمراه شد. (برهان ) (آنندراج ). نام ولیی [ در بنی اسرائیل ] که بوسواس شیطان کافر شد. (غیاث اللغات ). در داستانهای اسلامی عابدیست از بنی اسرائیل یا عیسوی که شیطان او را بفریفت و به