برسودهلغتنامه دهخدابرسوده . [ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سوده . فرسوده : نپوشد جز بدو عالم ز خز و توز پیراهن نگردد جز که از خورشید برسوده گریبانش .ناصرخسرو.
ببسودهلغتنامه دهخداببسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) دست زده . لمس کرده . دست مالیده . مس نموده . || سوراخ کرده . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ).
بپسودهلغتنامه دهخدابپسوده . [ ب ِ دَ / دِ ] (ن مف ) لمس شده . || سفته شده . || اندودشده . طلاشده . (ناظم الاطباء). و رجوع به بسوده و پسوده شود.
برآسودهلغتنامه دهخدابرآسوده . [ ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب / نف مرکب ) راحت شده . آرام یافته . مستریح . آسایش گرفته : گریزان شده ست او ز ما در حصاربدین سان برآسوده از روزگار. فردوسی
توزلغتنامه دهخداتوز. (اِ) به معنی تاخت و تاراج است . (برهان ). تاخت و تاراج و غارت و یغما و حمله و هجوم . (ناظم الاطباء). تاخت و تاز. (فرهنگ جهانگیری ). || پوست درختی است که بر