برزکوهلغتنامه دهخدابرزکوه . [ ب ُ ] (اِ مرکب ) کوه بلند. کوه رفیع : بیامد دمان از میان گروه چو نزدیک تر شد بدان برزکوه . فردوسی .لشکر تو چو موج دریااندسپهی کش چو برزکوه کلان . ابو
البرزکوهلغتنامه دهخداالبرزکوه . [ اَ ب ُ ] (اِخ ) کوه البرز : برو تازیان تا به البرز کوه گزین کن یکی لشکر کم گروه . فردوسی .که یزدان پاک از میان گروه برانگیخت ما را ز البرزکوه . فرد
بزکوهیگویش اصفهانی تکیه ای: šokâr طاری: boz-e kühi / ešgâr طامه ای: šekâr طرقی: bez-e kühi / ešgâr کشه ای: bozešgâr نطنزی: šekâr
البرزکوهلغتنامه دهخداالبرزکوه . [ اَ ب ُ ] (اِخ ) کوه البرز : برو تازیان تا به البرز کوه گزین کن یکی لشکر کم گروه . فردوسی .که یزدان پاک از میان گروه برانگیخت ما را ز البرزکوه . فرد
کیقبادلغتنامه دهخداکیقباد. [ ک َ / ک ِ ق ُ ] (اِخ ) نام اولین پادشاه از سلسله ٔ کیان . (ناظم الاطباء). نام پادشاهی عظیم الشأن از ایران که کمال عیاش بود و صد سال پادشاهی کرد. (غیا
البرزلغتنامه دهخداالبرز. [ اَ ب ُ ] (اِخ ) در اوستا، هره بره زئیتی پهلوی هره برز یا هربورس مرکب از دو جزء: هر، بمعنی کوه و برز بمعنی بالا و بلند و بزرگ یعنی کوه بلند و مرتفع. در
زاللغتنامه دهخدازال . (اِخ ) پدر رستم است چون او سفیدموی بوجود آمد به این نام خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج ) . داستان متولد شدن زال پدر رستم وپرورش یافتن او بدست سیمرغ در شاهن
ناپدیدلغتنامه دهخداناپدید. [ پ َ ] (ص مرکب ) ناپیدا. (آنندراج ). پیدا نشده . (ناظم الاطباء). نهفته . پنهان . خفی . غیربارز. ناپدیدار. نامشهود. غایب : پدید تنبل او ناپدید مندل اوی
