برزقلغتنامه دهخدابرزق . [ ب َ زَ ] (ع اِ) نباتی است بقول لیث ، و مجدالدین گوید صواب بروق است بواو. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
برزغلغتنامه دهخدابرزغ . [ ب ُ زُ ] (ع اِ) نشاط جوانی . || جوان تمام باگوشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بِرْزاغ . بُرْزوغ . و رجوع به مترادفات کلمه شود.
اسحاقلغتنامه دهخدااسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن الحذاء. ابوالخزرج حسن بن برزقان انصاری از وی روایت کند، و وی از ابوعبداﷲ (جعفربن محمد صادق ) روایت دارد. رجوع به کافی باب احتذاء از با
اهرن القسلغتنامه دهخدااهرن القس . [ اَ رُ نُل ْق ِ ] (اِخ ) نام طبیبی است . ابن البیطار در مفردات خود از او روایت آرد، من جمله در کلمه بیش و رمان و برزقطونا. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا
افعاللغتنامه دهخداافعال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ فِعل . کارها. (آنندراج ) (ترجمان القرآن ). کردارها. (ناظم الاطباء). ج ِ فعل ، بمعنی حدث و کنایه از حرکت انسان است و برخی گویند کنایه ا
خو کردنلغتنامه دهخداخو کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اعتیاد. عادت کردن . تَعَوﱡد. معتاد شدن . مأنوس شدن . (یادداشت بخط مؤلف ). تَدَرﱡب . (از منتهی الارب ). خوگیر شدن : منم خو کرده
