برخلغتنامه دهخدابرخ . [ ب َ ] (اِ) بعض . (برهان ). لخت . (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ). بخش . قسمت . پاره و حصه و بهره . (برهان ) . (آنندراج ) (انجمن آرا) (غیاث اللغات ). جزء
برخلغتنامه دهخدابرخ . [ ب َ ] (ع اِمص ) افزایش و زیادت . || ارزانی نرخ . || غلبه و قهر. || (مص ) شکستن پشت . || زدن شمشیر که بعض گوشت بریده شود. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
برخ کردنلغتنامه دهخدابرخ کردن . [ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایجاد کردن . (از ناظم الاطباء). || بخش کردن . سهم کردن .
برخ کشیدنلغتنامه دهخدابرخ کشیدن . [ ب ِ رُ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) (از: ب + رخ + کشیدن ) به روی کسی آوردن . مطلبی یا عملی را بقصد تخفیف کسی یا منت گذاردن با وی گفتن .
برخاستنگویش اصفهانی تکیه ای: ârehesti طاری: ârossây(mun) طامه ای: beland boɂan طرقی: orsâymun کشه ای: ârsâymun نطنزی: ârossâɂan
برخ کردنلغتنامه دهخدابرخ کردن . [ ب َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایجاد کردن . (از ناظم الاطباء). || بخش کردن . سهم کردن .
برخ کشیدنلغتنامه دهخدابرخ کشیدن . [ ب ِ رُ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) (از: ب + رخ + کشیدن ) به روی کسی آوردن . مطلبی یا عملی را بقصد تخفیف کسی یا منت گذاردن با وی گفتن .
برخهلغتنامه دهخدابرخه . [ ب َ خ َ / خ ِ ] (اِ) پاره و حصه و بهره . (برهان ) (انجمن آرا). حصه و قسمت . قسمت . (انجمن آرا). کسر. جزوی از کل . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). برخ
برخورلغتنامه دهخدابرخور. [ ب َ خوَر / خُر ] (نف مرکب ) بهره مند. بهره ور. بهره بر. برخوردار. (شرفنامه ٔ منیری ). خداوند بهره ، گویند در اصل برخ ور بوده یعنی خداوند بهره . (شرفنام