برحلغتنامه دهخدابرح . [ ب َ ](ع مص ) خشم کردن و غضب نمودن . || نیست شدن . زایل گردیدن . || دور شدن . خفا و پیدا وروشن شدن کار. || در جای خود به آنسو رفتن . || (اِ) سختی و گزند
برحلغتنامه دهخدابرح . [ ب ُ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بُرحَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتران ماده ٔ نجیب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به برحة شود.
برهگویش اصفهانی تکیه ای: vera / vereyle طاری: vera طامه ای: vere طرقی: vera کشه ای: vera نطنزی: vera / vereyle
برحیلغتنامه دهخدابرحی . [ ب َ رَ ] (ص نسبی ) منسوب است به برح که بطنی است از کنده . (الانساب سمعانی ).