برتنیدنلغتنامه دهخدابرتنیدن . [ ب َ ت َ دَ ] (مص مرکب ) تنیدن : گر تنم از جامه برهنه شودعلم و خرد گرد تنم برتنم . ناصرخسرو.جانت برهنه است و تو این تار و پودبر تن تاریک همی برتنی . ناصرخسرو.گرد خود چون