بذیملغتنامه دهخدابذیم . [ ب َ ](ع ص ) قوی و توانا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ازذیل اقرب الموارد). || دهن بدبو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دهنی که بوی آن متغیر باشد. (از
بزیملغتنامه دهخدابزیم . [ ب َ ] (ع اِ) بند تره و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شاخه ٔ نازکی که با آن دسته ٔ سبزی را می بندند. (ناظم الاطباء). || فضله ٔ زاد. (منتهی الارب )
بذیمةلغتنامه دهخدابذیمة. [ ب َ م َ] (ع ص ) خردمندی که در خشم از جا نرود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنکه در غیر مورد غضب غضبناک نشود.(از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ ق
بذیمةلغتنامه دهخدابذیمة. [ ب َ م َ] (ع ص ) خردمندی که در خشم از جا نرود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنکه در غیر مورد غضب غضبناک نشود.(از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به ماده ٔ ق
توانالغتنامه دهخداتوانا. [ ت ُ / ت َ ] (نف ) (از: «توان » + «َا»، پسوند فاعلی یا صفت مشبهه ) قادر. کسی که از عهده ٔ انجام کار برآید. زورمند. نیرومند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نیر
ذی مسطنلغتنامه دهخداذی مسطن . [ م ُ طِ ] (اِخ ) مشهورترین خطیب اطینه . مولد وی به سال 384 و وفات 332 ق .م . بود. وی مدت پانزده سال تمام وقت خویش را صرف مخالفت فیلیپوس مقدونی پدر اس