26 فرهنگ

2648 مدخل


بدیهی

badihi

۱. واضح؛ آشکار.
۲. (فلسفه) ویژگی آنچه دانستن آن محتاج تفکر نباشد.

روشن

۱. آشکار، روشن، مبرهن، غیرقابلانکار، واضح، هویدا
۲. مرتجل ≠ غیربدیهی

axiomatic, evident, necessary, obvious, self-evident, self-explanatory, truism