بدهکارلغتنامه دهخدابدهکار. [ ب ِ دِ ] (ص مرکب ) مقروض و وامدار. (ناظم الاطباء). کسی که بدیگری پولی رامقروض است . (از اصطلاحات فرهنگستان ). مدیون . غریم . فام دار. مقابل طلبکار و ب
بدهکارگویش اصفهانی تکیه ای: bedehkâr طاری: bedehkâr طامه ای: bedehkâr طرقی: bedehkâr کشه ای: bedehkâr نطنزی: bedehkâr
بدهکارلغتنامه دهخدابدهکار. [ ب ِ دِ ] (ص مرکب ) مقروض و وامدار. (ناظم الاطباء). کسی که بدیگری پولی رامقروض است . (از اصطلاحات فرهنگستان ). مدیون . غریم . فام دار. مقابل طلبکار و ب
