بدبینیلغتنامه دهخدابدبینی . [ ب َ ] (حامص مرکب ) عمل بدبین . ببدگمانی نگریستن در امری یا در همه ٔ امور.- بدبینی کردن ؛ به دیده ٔ سؤظن در امور نگریستن . عیب جویی کردن : مکن هیچ بدبینی از دیگران وگر نیک بینی تو خو کن برآن . <p clas
بدبینیpessimismواژههای مصوب فرهنگستاننگرشی که برحسب آن روند امور رو به تباهی است و آرزوهای آدمی برآورده نمیشود